Pacjenta po ostrym zapaleniu płuc, z nowotworem jelita grubego, hospitalizowana kilkakrotnie (częste infekcje). Długie leczenie farmakologiczne i chemioterapia.
Pacjentka w ciągu 3 miesięcy straciła 20% swojej masy ciała (na wizycie u mnie 55 kg, a 3 miesiące wcześniej było 68 kg). Świadczy to o niedożywieniu i wymaga już nie tylko zbilansowanej diety, ale także uzupełnienia jej gotowymi dietami przemysłowymi (ONS).
Pacjentka zdesperowana ponieważ bała się dalszej utraty wagi, ale i siły psychofizycznej. Kobieta gorzej odpowiadała na leczenie, okres hospitalizacji zaczął się wydłużać, pojawiały się różne infekcje. Pacjentka twierdziła, że pomimo braku apetytu je bardzo dużo, jednakże po analizie jej diety wytłumaczyłam gdzie jest problem.
W diecie pacjenta onkologicznego szczególnie znaczenie ma białko, ponieważ zapotrzebowanie na białko jest prawie dwukrotnie wyższe (1.5 g – 2 g /kg mc/dobę). W trakcie leczenia w organizmie osoby chorej dochodzi do zwiększonego zapotrzebowania na białko. Dzieje się tak ponieważ układ odpornościowy pozostaje w ciągłej pracy, a pozostałe komórki pracują intensywnie i odbudowują uszkodzenia organizmu powstałe w wyniku leczenia.
W przypadku mojej pacjentki dla białka przyjęto wartość 1.5 g/kg należnej masy ciała/dobę. Zatem pacjentka potrzebowała na ten czas około 85 g białka.
Przeanalizowałam i od razu policzyłam ile białek w ciągu ostatniej doby spożyła pacjentka według swojej diety.
Śniadanie:
Mały jogurt Fantasia 4 g
Kromka chleba z szynką drobiową, herbata 5 g
Garść malin 1 g
Obiad:
Ziemniaki z małym kawałkiem ryby, kompot owocowy 15 g
Przekąski:
Kisiel, kawałek szarlotki, kawa – 3 g
Kolacja:
Kromka chleba z masłem, mała porcja sałatki warzywnej około 8 g
Podsumowując pacjentka spożyła około 40 g białek, a powinna spożyć ich przynajmniej 80 g, czyli organizm na tym etapie potrzebował znacznie więcej białek.
Oznacza to, że nie liczy się ile jesz, ale jak jesz, zwłaszcza w chorobie nowotworowej, czy będąc w trakcie hospitalizacji. O diecie szpitalnej wolę nie pisać, bo to inna historia.
Tam na pewno nikt wam nie policzy Waszego zapotrzebowania na białko. Natomiast późne rozpoznanie niedożywienia oraz brak wdrożenia odpowiednich działań żywieniowych może prowadzić do kacheksji (wyniszczenia), która niesie ze sobą wiele powikłań, w tym gorsze wyniki leczenia.
Od razu pacjentce zaleciłam przyjmowanie od 1 do 2 butelek preparatów odżywczych dziennie, w zależności od posiłków w ciągu dnia lub białko w postaci rozpuszczalnego proszku. Korzyścią wynikającą z włączenia do diety takiego preparatu jest dostarczenie łatwo strawnego białka, w tym innych cennych składników odżywczych w bardzo małej objętości.
Co słychać u pacjentki?
Już po tygodniu zmian dietetycznych pacjentka poinformowała o lepszym samopoczuciu, wzmocnieniu siły fizycznej. Po miesiącu wprowadzeniu zmian w żywieniu nastąpiła znaczna poprawa w odpowiedzi na leczenie, poprawa wyników morfologii, zmniejszyła się częstość infekcji, obecnie mamy lepsze rokowania. Pacjenta przybiera na wadze, od momentu wprowadzenia zmian w żywieniu oraz wdrożenia preparatów medycznych nie dochodzi już do niekontrolowanej utraty masy ciała.
