Pan Dominik pojawił się u mnie w gabinecie po wielu przejściach z szukaniem przyczyn swoich dolegliwości brzusznych. Mężczyzna prowadzi firmę, parę lat temu pracował bardzo dużo (jak to określił: wielozadaniowy człowiek), zaczął odczuwać skutki przewlekłego stresu, z którym coraz gorzej sobie radził. Od 4 lat skarżył się na zgagę, nudności, częste biegunki, ciągły dyskomfort w jamie brzusznej, coraz częstsze epizody bólu w prawym podżebrzu. Dolegliwości te miały charakter uporczywy i nawracający, natomiast w licznych badaniach laboratoryjnych, obrazowych i endoskopowych nie stwierdzono zmian patologicznych.
Był dokładnie przebadany przez wielu lekarzy. Zaczął żartować, że od 3 lat odbywa taką turystykę lekarską, a z badań dalej nic nie wiadomo, co jeszcze bardziej wzmagało frustrację pacjenta. Zdiagnozowano zespół jelita nadwrażliwego, miał przepisane leki, dietę, jednak bez większej poprawy. Ostatecznie padła diagnoza: dyskineza dróg żółciowych, która prawdopodobnie rozwinęła się u Pana Dominika pod wpływem długotrwałego stresu. Jest to zespół niecharakterystycznych objawów ze strony dróg żółciowych, uwarunkowanych zaburzeniem ich motoryki oraz funkcji pęcherza żółciowego. Do tej pory nie określono jednoznacznie, co jest przyczyną dyskinez dróg żółciowych. Przyjmuje się, że mają one związek m.in. z: otyłością, hiperlipidemią, cukrzycą, chorobami mięśni, układu nerwowego, zaburzeniami gospodarki hormonalnej, długotrwałym stresem, stanami lękowymi lub są efektem działania leków. Postawienie diagnozy jest trudne i ma miejsce dopiero po szczegółowych badaniach i po wykluczeniu innych schorzeń przewodu pokarmowego.
Pan Dominik pojawił się u mnie po 6 miesiącach. Oznajmił, że w końcu zajął się tym co przez lata kompletnie ignorował: swoje zdrowie psychiczne. Zdał sobie sprawę, że im więcej pracował, tym częściej potrzebował chwili wytchnienia. Zastosował różne techniki radzenia sobie ze stresem dzięki psychoterapii. Doskonałym lekarstwem dla duszy i ciała okazał się także kontakt z przyrodą. Skorzystał również z pomocy fizjoterapeuty, który zaproponował ćwiczenia na poprawę równowagi w układzie mięśniowo-powięziowym. Natomiast celem dietoterapii było ułatwienie przepływu żółci i soku trzustkowego poprzez zastosowanie diety niskotłuszczowej, co znacznie zmniejszyło dyskomfort w jamie brzusznej oraz całkowicie wyeliminowało biegunki. Pacjent odczuł wyraźne „rozluźnienie” w obrębie powłok brzusznych, natomiast ataki bólu zmniejszyły się o ponad połowę. Jak można to wytłumaczyć? Prawdopodobnie psychosomatyką! Pacjent zajął się sobą w każdym obszarze: dieta, aktywność, sen, terapia z psychologiem. Zaczął dostrzegać co się z nim dzieje, gdy doświadcza stresujących sytuacji i jak zareagować, aby nie przedłużać stresu. Pacjent wyciszając się z nadmiaru myśli, zmartwień zaczął fizycznie lepiej się czuć, objawy stopniowo zaczęły zanikać. Oczywiście nie każda dysfunkcja w naszym ciele jest przejawem choroby powiązanej ze stresem, dlatego wcześniej warto dokładnie się przebadać.
Dlaczego o tym piszę? Często dolegliwości cielesne (soma to ciało po grecku) mają swoje podłoże psychiczne. Pacjenci często skarżą się również na zmiany skórne, które pojawiają się, bądź nasilają w wyniku emocjonalnego stresu. Stres, im jest go więcej, tym większy ma wpływ na organizm ludzki, czyniąc nas bardziej podatnymi na choroby cywilizacyjne. Musicie mieć świadomość, iż układ pokarmowy jest jednym z najbardziej wrażliwych układów ludzkiego ciała. Reaguje przede wszystkim na zwiększające się tempo życia i jest bardzo czułe na działanie wszechobecnych czynników stresowych. U mojego pacjenta po silnym stresie psychicznym zaczęło dochodzić do zaburzeń pracy dróg żółciowych, stąd ostatecznie taka była diagnoza. Tu uderzyła psychosomatyka. Natomiast brak aktywności fizycznej, snu, odpoczynku, prawidłowej diety – to dodatkowe, bardzo istotne czynniki stresogenne zakłócające prawidłową fizjologię organizmu.
Za somatyczne objawy lęku oraz przewlekłego stresu z zakresu przewodu pokarmowego uznaje się m.in. zgagę, nudności i wymioty, stany spastyczne żołądka i jelit, bóle w jamie brzusznej, wzdęcia, biegunki, zaparcia, dyskinezy pęcherzyka żółciowego. Często obserwuje się, że traumatyczne przeżycia, a także przewlekły stres, są czynnikami bezpośrednio poprzedzającymi zachorowanie najczęściej na choroby przewodu pokarmowego. Dlatego tak ważne jest to, aby umysł i ciało pozostały w absolutnej symbiozie. Utrata kontroli nad swoim ciałem i psychiką może objawić się chorobami psychosomatycznymi, które ciągle stanowią wyzwanie dla współczesnej medycyny, ale warto o tym mówić głośniej. Stale występujące bodźce stresowe mogą wyczerpać nas fizycznie i psychicznie, stąd należy szukać możliwości rozładowania napięcia i regularnie z niej korzystać. Stresu nie można wyeliminować, ale zrozumienie mechanizmów jego działania pomaga nam lepiej sobie z nim radzić. Organizm dysponuje szeroką gamą reakcji w odpowiedzi na ogromną ilość stresorów. Jeśli bodziec stresowy działa zbyt długo, w sposób przewlekły albo jest zbyt obciążający dla organizmu, dochodzi do rozwijania się objawów chorobowych.
Dbajcie o siebie.
