Uwielbiam korzystać z wiedzy starszych osób, które stosując odpowiednie zioła radzą sobie ze swoimi schorzeniami, tak jak robiły to kiedyś ich mamy, czy babcie. Niedawno poznałam 85-letnią Panią, która od lat na swoje stawy stosuje przede wszystkim podagrycznik. Od kiego pije napar z tej roślinki, nie pojawiają się u niej żadne nowe guzki, stawy są mniej obrzęknięte i mniej bolesne. Jest pewna niezwykłych właściwości jakie posiada podagrycznik. Ja postanowiłam się jej bliżej przyjrzeć. Stwierdzam po przeglądzie prac naukowych, że podagrycznik z pewnością zasługuje na szersze zainteresowanie.
Podagrycznik stosowany był w medycynie ludowej od czasów starożytnych, przede wszystkim w leczeniu chorób reumatycznych, dny moczanowej, rwy kulszowej, żylaków. Okładano nim także rany. To jedna z roślin, której spożycie wzrastało w okresach głodu. Na przednówku gotowano z niego zupę, a w okresach głodu był sprzedawany na targach jako warzywo. Roślina zawiera flawonoidy, związki kumarynowe, kwasy chlorogenowy i kawowy, witaminę C, składniki mineralne (żelazo, miedź, mangan, tytan, bor, wapń i potas). Dotychczas przeprowadzone badania dowodzą, że poliacetyleny obecne w podagryczniku mają właściwości przeciwzapalne. Dzięki nim roślina znana jest w leczeniu stanów zapalnych pojawiających się w obrębie stawów. W przypadku dny moczanowej regularnie stosowany napar z podagrycznika zwiększa usuwanie soli kwasu moczowego z organizmu.
Działanie antybakteryjne.
Problem narastającej oporności bakterii na antybiotyki skłania naukowców do poszukiwania alternatywnych sposobów leczenia zakażeń wywoływanych przez wielolekooporne gronkowce. Odpowiedzią mogą być surowce roślinne bogate w związki bioaktywne o działaniu przeciwbakteryjnym. Okazuje się, że ekstrakty etanolowe z podagrycznika ze względu na działanie przeciwbakteryjne mogą być potencjalnym dodatkiem do preparatów stosowanych w zakażeniach gronkowcami złocistymi.
Ponadto roślina ta również łagodzi problemy układu pokarmowego (zaparcia i biegunki), przyśpiesza trawienie, gojenie się ran.
Herbata z suszonych liści podagrycznika zalecana jest w przypadku podagry (dna moczanowa), hemoroidów, stanów zapalnych nerek i pęcherza moczowego, a także pomocniczo w leczeniu kamicy nerkowej.
Stosowanie podagrycznika jest bardzo proste – najpopularniejszym sposobem jest zaparzanie ziela i picie w formie naparu, ale można je również zmielić na proszek i dodawać do szejków. W przypadku ataku dny moczanowej zaleca się napar: 1 łyżeczkę suszu zalać 1 szklanką wrzątku - parzyć pod przykryciem 15 min, przecedzić, pić 3-4 razy dziennie 2/3 szklanki).
Choć podagrycznik pospolity przez wielu jest uznawany za chwast, jest on coraz chętniej stosowany w ramach fitoterapii. Już kiedyś Ojciec Klimuszko, znany zielarz, fitoterapeuta i duszpasterz twierdził, że najbardziej skuteczne w działaniu są zioła rosnące dziko, a nie z plantacji. Roślinę, jeśli nie masz pewności co do pochodzenia i jej wyglądu można zakupić w formie gotowego suszu z podagrycznika w aptece bądź sklepie zielarskim.
Źródła:
