W pracy przedstawiono ciekawy opis przypadku chorej stosującej przez 10 lat dietę Kwaśniewskiego (tym samym niskowęglowodanową), przyjętej do Śląskiego Centrum Chorób Serca w Zabrzu z rozpoznaniem zawału serca.
Obecnie podobne przypadki coraz częściej dotyczą osób stosujących dietę ketogenną, która jest również dietą niskowęglowodanową. Liczba pacjentów trafiających do szpitala z powodu istotnych powikłań diet niskowęglowodanowych stale wzrasta.
W dostępnej literaturze opisano wiele szkodliwych następstw stosowania diet ubogowęglowodanowych. Do głównego problemu należy nasilenie rozwoju miażdżycy. Zalecane nadmierne spożycie białek wpływa niekorzystnie na funkcję nerek poprzez zwiększenie przesączania kłębuszkowego. Istotnie wzrasta stężenie kwasu moczowego w surowicy krwi, doprowadzając w efekcie do zaostrzenia przebiegu dny moczanowej. Wzrasta także ryzyko wystąpienia schorzeń neurologicznych, takich jak choroba Parkinsona i choroba Alzheimera. Obserwowana hiperkalciuria oraz niedobór węglowodanów upośledza gospodarkę wapniową, skutkując wzrostem ryzyka rozwoju osteoporozy.
Wykorzystanie zapasów węglowodanów z magazynów, jakim jest mięśniowy glikogen, powoduje bóle i osłabienie mięśni. Niepokojącym następstwem stosowania diety niskowęglowodanowej jest niedobór witaminy C (eliminacja z pożywienia większości owoców i warzyw) i wynikające z tego obniżenie odporności, wzrost ryzyka kancerogenezy. Zwiększa się ryzyko rozwoju nadciśnienia tętniczego, raka przełyku i żołądka, osłabienia pobudliwości nerwowo-mięśniowej oraz wynikające z podwyższenia stężenia żelaza jego odkładanie się w narządach wewnętrznych upośledzające ich funkcję. Stosowanie diety niskowęglowodanowej to radykalne zmniejszenie podaży błonnika skutkujące zaburzeniem pasażu jelitowego.
W jednym z przeprowadzonych badań po rocznej obserwacji dwóch grup pacjentów pozostających na diecie niskowęglowodanowej i konwencjonalnej diecie niskokalorycznej wykazano istotne zmniejszenie masy ciała w obu grupach. Jednak wszystkie parametry (profil lipidowy, stężenie homocysteiny, fibrynogenu) pogorszyły się w grupie chorych stosujących dietę niskowęglowodanową.
W świetle obecnej wiedzy wydaje się, że stosowanie diet niskowęglowodanowych wiąże się ze szkodliwym wpływem na zdrowie. Należy spodziewać się zwiększenia zachorowalności wśród osób stosujących dietę wysokotłuszczową, w tym głównie na choroby układu krążenia, ponieważ początkowy etap miażdżycy jest u nich bezobjawowy.
Źródło:
Fleming R.M. The effect of high-, moderate-, and low-fat diets on weight loss and cardiovascular disease risk factors. Prev. Cardiol. 2002; 5: 110–118.
Kazik A., Buchta P., Tomasik A., Dieta niskowęglowodanowa — alternatywa w leczeniu otyłości, ale czy bezpieczna? Opis przypadku. Choroby Serca i Naczyń 2009, tom 6, nr 1, 4–10.
