Analiza schorzeń przebiegających ze zwiększonym wydzielaniem histaminy wskazuje na negatywny wpływ nadmiaru histaminy na tkankę kostną. U kobiet po menopauzie, cierpiących na alergię na pyłki, niestosujących leczenia lekami przeciwhistaminowymi ani wziewnymi glikokortykosteroidami odnotowano prawie trzykrotnie zwiększoną częstość złamań w porównaniu do 100 odpowiednio dobranych zdrowych rówieśniczek. Natomiast, u chorych na mastocytozę (choroba, w której dochodzi do patologicznego rozrostu komórek tucznych) odnotowano częstsze przypadki osteoporozy. Komórki tuczne wydzielają liczne mediatory reakcji zapalnej, m.in. histaminę, leukotrieny, prostaglandyny oraz cytokiny. Jednak mediatorem wytwarzanym w największych ilościach jest histamina i wydaje się, że to ona odgrywa znaczącą rolę w oddziaływaniu komórek tucznych na tkankę kostną.
Stężenie histaminy jest duże zwłaszcza w tkankach mających styczność ze środowiskiem zewnętrznym: w układzie oddechowym, w skórze oraz w błonie śluzowej żołądka i jelit. Jedynie komórki tuczne i granulocyty zasadochłonne mają zdolność do przechowywania histaminy w swoistych ziarnistościach, skąd jest uwalniana w wyniku działania różnych czynników immunologicznych (zwłaszcza reakcji alergicznych z udziałem immunoglobulin IgE), a także nieimmunologicznych, np. pod wpływem niektórych substancji chemicznych, w tym leków oraz czynników fizycznych, takich jak zimno, uraz.
Podsumowując, dotychczasowe badania dostarczyły przede wszystkim danych wskazujących na rolę histaminy w nasilaniu procesów resorpcyjnych w kościach (zanik/utrata). Jednakże jako dietetyk zajmujący się pacjentami ze schorzeniami przebiegającymi ze zwiększonym wydzielaniem histaminy (alergie, nietolerancja pokarmowa, mastocytoza) zauważam częstsze przypadki złamań, to dotyczy również dzieci. Stąd w przypadku nadmiernego wydzielania histaminy w dietoterapii zawsze zwracam uwagę na działania i wprowadzenie większych ilości pewnych składników żywieniowych pozytywnie wpływających na metabolizm szkieletowy (jak np. biopierwiastki, witaminy D, K i C, izoflawony roślinne, wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega‑3).
Źródło:
Wiercigroch M., Folwarczna J., Histamina w regulacji procesów przebudowy kości. Postępy Hig Med Dosw (online), 2013; 67: 887-895.