Kawa jako napój znany od bardzo dawna nadal wzbudza rożnego rodzaju kontrowersje. Często pacjenci pytają mnie właśnie o kawę. Czy lepsza jest z mlekiem, czy może lepsza bez? To zależy jaki efekt chcemy uzyskać i od naszego aktualnego stanu zdrowia.
Jeżeli głównym celem picia kawy jest polepszenie koncentracji i pobudzenie organizmu do pracy, to lepsza wydaje się kawa czarna bez mleka, ponieważ taka zawierać będzie więcej kofeiny.
Natomiast, kiedy kawa z mlekiem będzie rozsądniejszym rozwiązaniem? Duża dawka przyjmowanej kofeiny może zwiększać ryzyko złamań. W badaniach Framinghama, obejmujących 12 lat obserwacji, wykazano, że nawet spożywanie 1 filiżanki kawy na dobę powoduje wzrost ryzyka złamań kostnych w obrębie stawów biodrowych o ok. 69%. Po przyjęciu 150-300 mg kofeiny (około 2-3 filiżanek kawy z ekspresu) odnotowuje się wzrost wydalania wapnia z moczem w ciągu 2-3 godzin. Jednak dodatek mleka do kawy może obniżyć negatywne działanie kofeiny na układ kostny. W tym przypadku takie połączenie będzie bardziej pożądane.
Problemem w kawie okazuje się być kwas szczawiowy, szczególnie u osób z kamicą nerkową. Jeżeli kwas szczawiowy spożywany jest w nadmiarze (w dodatku przy obniżonym spożyciu wapnia i witaminy D), może zaszkodzić. Dlatego bardzo istotny jest stosunek kwasu szczawiowego do wapnia w produktach. Jak ten stosunek zrównoważyć? Jest na to prosty sposób. Kawę łączymy z mlekiem krowim lub roślinnym, ale pamiętajmy, że te ostatnie musi być wzbogacone w wapń.
Kawa z mlekiem wydaje się być także dobrym rozwiązaniem dla osób ze stanami zapalnymi błony śluzowej żołądka i jelit. Kofeina pobudza bowiem wydzielanie kwasu solnego, co może dodatkowo pogłębiać problem. Mleko z kolei pomaga zneutralizować kwaśną zawartość w przewodzie pokarmowym. Dlatego lepszym rozwiązaniem wydaje się być kawa z mlekiem i w tym przypadku.
Jaką kawę wybierzemy, zależy od wielu czynników, szczególnie zdrowotnych. Najważniejsze jest to, aby zachować umiar z kofeiną, bo tylko wtedy możemy mieć większą pewność, że nie działamy na szkodę organizmu.
Bibliografia: